Internacjonalizacja organizacji wolontariackich

Strategia multidomowa to podejście do internacjonalizacji, które koncentruje wysiłki organizacji i wykorzystanie jej zasobów na lokalnych potrzebach każdej strefy oddzielnie, zamiast przyjmować globalne lub standardowe podejście do nich. Oznacza to, że placówka bada specyficzne potrzeby danej strefy/regionu/miasta/kraju i zgodnie z nimi tworzy projekt, uwzględniając przy tym również czynniki kulturowe i społeczne. Dzięki takiemu podejściu organizacja dokłada wszelkich starań, aby dostosować swoje działania do tych potrzeb i stara się zaangażować mieszkańców, a nie szerszą publiczność.

Aby strategia wielonarodowa odniosła sukces, konieczne jest zainwestowanie środków w badania lokalne, co przyczynia się do wczesnego wzrostu kosztów. Niezależnie od tego, takie podejście dostarczy niezwykle cennych informacji na temat potrzeb danej strefy, co daje szansę na osiągnięcie wysokiego poziomu realizacji celu organizacji i konkretnego projektu prowadzonego w tej strefie. Niemniej jednak, efektywność wykorzystania zasobów zostanie poświęcona, czyniąc tę strategię najdroższą w zarządzaniu.

Zdjęcie autorstwa Robert Collins na Unsplash

Poświęcając czas, aby dowiedzieć się, jak połączyć się z miejscowymi i ich potrzebami, możliwe jest wykorzystanie strategii wielonarodowościowej do stworzenia szerokiego zakresu taktyk, które mogą być dostosowane do stref i regionów, które mają wiele podobieństw. Główną wadą przyjęcia tej strategii są ogromne koszty badań, które muszą być przeprowadzone na początku projektu internacjonalizacji. Ponadto nic nie gwarantuje, że badania te przyniosą pozytywne rezultaty, ponieważ Twoja działalność może nie pasować do potrzeb tej konkretnej strefy, a cały wysiłek i zasoby włożone w badania zostałyby “zmarnowane”. Niezależnie od tego, koszty te byłyby mniejsze niż rozpoczęcie procesu internacjonalizacji bez wcześniejszych badań i poniesienie porażki.

Ta strategia najlepiej pasuje do małych organizacji, które chcą rozszerzyć swoją działalność na jeden lub kilka krajów, bez konieczności posiadania dużych możliwości w zakresie zasobów lub finansów.